- dzierżawny
- прил.• арендный• арендованный* * *арендный* * *аре́ндный
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
dzierżawny
Смотреть что такое "dzierżawny" в других словарях:
dzierżawny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} związany z dzierżawą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czynsz dzierżawny. Umowa dzierżawna. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dzierżawny — «dotyczący dzierżawy, odnoszący się do dzierżawy» Kontrakty dzierżawne. Opłata dzierżawna. Rata dzierżawna. dzierżawne blm w użyciu rzecz. «opłata za dzierżawę; czynsz dzierżawny» … Słownik języka polskiego
arenda — ż IV, CMs. arendandzie; lm D. arendaend 1. przestarz. «najem, dzierżawa (np. majątku, karczmy)» ◊ Wypuścić w arendę «wydzierżawić komuś» 2. przestarz. «opłata za dzierżawę czegoś; czynsz dzierżawny» 3. daw. «karczma, szynk» ‹ze śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
czynsz — m II, D. u; lm M. e, D. y a. ów «świadczenia z tytułu najmu rzeczy, lokali lub z tytułu dzierżawy» Czynsz dzierżawny, mieszkaniowy, Opłacać, płacić czynsz. Uwolnić, zwolnić od czynszu. ∆ hist. Czynsz wieczny, wieczysty «stała opłata za dożywotnie … Słownik języka polskiego
tenuta — ż IV, CMs. tenutaucie; lm D. tenutaut 1. przestarz. «czynsz dzierżawny» Roczna tenuta. Płacić, odbierać tenutę. 2. hist. «dzierżawa dóbr królewskich lub książęcych» ‹wł.› … Słownik języka polskiego
